Biblioteka

Starodruki

Starodruki to publikacje wydrukowane w okresie od II połowy XV wieku aż do końca XVIII wieku. Zalicza się do nich także inkunabuły. W przeszłości w różnych krajach końcową datę przyjmowano w zależności od ważnych dat w historii lub dziejach literatury danego kraju. Obecnie za datę końcową powszechnie przyjmuje się rok 1800. W starodrukach poszczególne składniki takie jak: papier, typografia, ilustracje czy oprawę wytwarzano ręcznie.

Zbiory

W zbiorach biblioteki Stradomskiej

Spotkamy ok. 18 tysięcy starodruków, w tym kilkaset druków rzadkich, większość w oprawach skórzanych z epoki, zespołu opraw renesansowych z w. XVI-XVII, tłoczonych ślepo radełkiem bądź złoconych. Zakres treści: Biblia i komentarze, księgi liturgiczne, homiletyka, asceza, teologia, prawo kościelne, historia Kościoła, żywoty świętych, historia ogólna, filozofia, poezja, muzyka, medycyna, geometria, geografia, astronomia.

Starodruki1

Quarta pars huius operis sc[ilicet] quarti Sententiarum cum disputatis sancti Bonauenture (1510)

Ars moriendi ex variis scripturarum sententiis collecta cum figuris ad resistendum in mortis … (1514)

Sylvae sacrae Oraculum anachoreticum [1620, fragmenty]

Solitudo sive vitae foeminarum anachoritarum [1620, fragmenty]

Trophaevm Vitae Solitariae, [1620]

Sebastiani Christiani a Zeidlern, Somatotomia Anthropologica Seu Corporis Humani Fabrica, [1686]

Neue Garten-Lust oder Völliges Ornament […] [1750]

Charakterystyka zbiorów Misjonarskich